Od kilku lat w Polsce można zauważyć niesłabnący wzrost popularności aut klasy SUV. Ja jednak nie mogę zrozumieć tego trendu. Dlatego w momencie, kiedy nadarzyła się okazja do sprawdzenia Mitsubishi Outlandera podczas dłuższego wyjazdu, nie zawahałem się ani minuty. Bagaże spakowane? No to ruszamy nad morze.
Zanim jednak wyruszymy na podbój Mierzei Wiślanej, przyjrzyjmy się stylistyce auta. Bryła auta jest ogromna, niezależnie z której strony na nią spoglądamy. Przód to pokaźnych rozmiarów, mocno chromowana atrapa silnika o ciekawie zaprojektowanych kształtach. Linia boczna ukazuje prawie 5-metrowego, wysokiego na 163 cm olbrzyma o dwubryłowym nadwoziu. Mocno ścięty tył nadwozia zakończony jest dużą klapą bagażnika, ozdobioną równie dużymi lampami świateł skonstruowanych w technologii LED.
Już dawno nie widziałem tak prosto i funkcjonalnie zaprojektowanego wnętrza jakiegokolwiek samochodu. Japońska marka przeszła samą siebie. Zegary są sporej wielkości i, co najważniejsze, bardzo czytelne niezależnie od warunków pogodowych. Konsolę środkową zaprojektowano oszczędnie i z wielkim stylistycznym spokojem. Zaledwie dwa przyciski plus panel sterowania dwustrefową klimatyzacją. I to wszystko, bo reszta układów obsługiwana jest dotykowo za pomocą ekranu o przekątnej 7 cali. Jak przystało na auto rodzinne z prawdziwego zdarzenia, Outlander posiada bardzo dużą ilość schowków i stojaków na butelki.
Olbrzymie gabarytowo auto kryje w swoim wnętrzu aż siedem miejsc. Choć nie ma co się oszukiwać, bardzo rzadko ktoś będzie korzystać z trzeciego rzędu siedzeń. W takim przypadku 5-osobowa wraz z 525-litrowym bagażem podróżować będzie w komforcie z trudem osiągalnym przez zwykłe auta osobowe.
Niestety, o wnętrzu Mitsubishi nie da się mówić w samych superlatywach. Doskonałe wrażenie psują użyte przez producenta plastiki. Nie chodzi mi o jakość spasowania, bo do niej nie mam zastrzeżeń. W niektórych miejscach, na których często lądują dłonie kierowcy i pasażerów, są po prostu zbyt twarde. Zupełnie nie pasuje to do wygodnego, niemal leniwie przytulnego nastroju panującego w aucie.
Pod maską testowanego Outlandera znajduje się 150-konny silnik wysokoprężny o pojemności 2,2 litra, przekazujący moment obrotowy na obie osie. Mimo stosunkowo niewielkiej mocy, autem bezproblemowo możemy podróżować nawet przy pełnym obciążeniu. Bardzo dobrą elastyczność zapewnia nam spory moment obrotowy wynoszący 360 Nm i bardzo dobrze pracująca sześciobiegowa, automatyczna skrzynia biegów. Wyprzedzanie nie stanowi większego problemu. Wystarczy tylko zdecydowanie dodać gazu, a skrzynia idealnie dopasuje odpowiednie przełożenie, aby sprawnie wykonać ten manewr. Zawieszenie zestrojono neutralnie, co moim zdaniem jest najlepszym rozwiązaniem w aucie typu SUV. Nikt nie oczekuje tutaj kociej zwinności w ciasnych zakrętach, oczekując raczej możliwości bezpiecznego i komfortowego podróżowania.
Miłym zaskoczeniem jest również zużycie paliwa przez Outlandera. Na 1000-kilometrej trasie wiodącej przez nasz piękny kraj auto średnio spaliło zaledwie 6,5 litra oleju napędowego na każde 100 km. Rewelacyjny wynik.
Mitsubishi Outlander to samochód z wygodnym i komfortowym wnętrzem, co docenią pasażerowie. Kierowcy za to spodoba się dynamiczny i oszczędny silnik wysokoprężny. Czy całość jest warta ponad 150 tysięcy złotych? Według mnie tak. Inną kwestią pozostaje, czy to auto sprawiło, że polubiłem SUVy? Hmm… Powiem szczerze, że nadal nie do końca. Owszem, jest to na pewno wygodny i komfortowy środek lokomocji, ale jak dla mnie za duży. Po prostu nie potrzebuję takich możliwości przewozowych. Dlatego za taką kwotę przeznaczyłbym raczej na kombi klasy kompaktowej.
Artur Ławnik
Blog o wszystkim, ale nie o niczym! 